В настоящее время мы пользуемся цифрами, которые появились в Индии. Когда-то они имели вид начальных букв соответствующих слов на древнеиндийском языке – санскрите (алфавит «деванагари»).
Ներկայումս մենք օգտագործում ենք թվերը, որոնք հայտնաբերվել էին Հնդկաստանում։ Սկզբում նրանք թվերի տեսք ունեին որոնք համապատասխանում էին հին հնդկական բառերին – սանսկրիտ («դեվանագարի» այբենարանը)
Ներկա ժամանակում մենք օգտվում ենք թվերից, որոնք ստեղծվել են Հնդկաստանում: Ինչ – որ ժամանակ նրանք նման են եղել հին հնդկական լեզվի համապատասխան բառերի սկզբնական տառերին (այբուբեն՝ «դևանագարի»):
Самым важным шагом в развитии цифровой системы стало введение особого знака – прототипа нашего нуля. Он представлял собой жирную точку или кружок. Это позволило ограничиться небольшим количеством знаков. Нумерация «деванагари» превратилась в десятичную поместную систему. Как и когда это произошло – неизвестно. Но уже в VIII веке эта система проникла в другие страны: Индокитай, Китай, Тибет, Иран, Среднюю Азию. В начале IX века Мухаммед из Хорезма распространил индийскую нумерацию в арабских странах.
Անենակարեվոր քայլը թվերի զարգացման մեջ եղել է հատուկ նշանի ընդունումը – մեր զրոյի նախատիպը։ Նա իրենից մի կետ է ներկայացնում կամ շրջանակ։ Դա թույլ էր տվել սահմանափակվել մի փոքր թվերի քանակով։ Համարակալում «դեվանագարի» վերածվել էր տասնորդական տեղական համակարգի: Ինչպես և երբ էր դա եղել – անհայտ է։ Բայց VIII դարից այդ համակարգը արդեն մտավ ուրիշ երկրներ. Հնդկաչին, Չինաստան, Տիբեթ, Իրան, Կենտրոնական Ասիա: IX դարի սկզբին Խառեզմայից Մուհամմեդ տարածել էր հայկական համարակալումը արաբական երկրներում։
Թվային համակարգի զարգացման ամենակարևոր քայլը դարձել է հատուկ նշանի ներմուծումը՝ մեր զրոյի նախատիպը:
Այն իրենից ներկայացնում էր կետ կամ շրջան: Դա թույլ տվեց սահմանափակել մի քանի նշաններ: Դա ավելի է հեշտացնում հաշվողական համակարգը, և հնարավորություն է տալիս բավարարվել տասը թվանշաններով: Ինչպես և երբ այն տեղի ունեցել, անհայտ է: Սակայն արդեն VIII դարում այդ համակարգը ներխուժեց այլ երկրներ` Հնդկաստան, Չինաստան, Տիբեթ, Իրան, Կենտրոնական Ասիա: IX դարի սկզբին Խորիզմից Մուհամեդը տարածեց հնդկական թվերը արաբական երկրներում:
В Европу эти цифры попали в XII веке и к XVI веку, благодаря своей универсальности, полностью там утвердились. Так как к европейцам система «деванагари» пришла от арабов, то они и назвали ее «арабской». Это исторически неверное название сохраняется до сих пор.
Եվրոպայում այդ թվերը հայտնվեցին XII դարում և XVI դարից, իրենց ունիվերսալ հատկությունների շնորհիվ, ամբողջությամբ այտեղ էլ հաստատվեցին։ Քանի որ եվրոպացիների մոտ այդ «դեվանարի» համակարգը եկել էր արաբներից, այդպիսով նրանք անվանեցին «արաբական»։ Այդ պատմական սխալ անվանումը պահպանվում է մինչ այս օրը։
Եվրոպայում այդ թվերը եկան XII դարում և XVI դարում, իրենց համընդհանրության շնորհիվ՝ լիովին հաստատվեցին այնտեղ: Քանի որ «դևանագարի» համակարգը եվրոպացիներին եկել է արաբներից, նրանք այն անվանեցին «արաբական»: Այս պատմականորեն սխալ անունը դեռ պահպանված է:
